آموزشگاه زبان میرراستگو

انواع ضمیر در زبان انگلیسی

انواع ضمیر در زبان انگلیسی

همانطور که می دانید زبان انگلیسی همانند دیگر زبان های مختلف ساختار منحصر به فرد خود را دارد که اجزای اصلی کلام به شمار می رود. ساختار زبان انگلیسی از هشت قسمت اصلی اسم، ضمیر، فعل، صفت، قید، حرف اضافه، حرف ربط و حرف ندا تشکیل شده است. اجزای کلام نقش هر کلمه را از نظر دستوری و معنی در جمله نشان می‌دهد. در این خصوص ، این مقاله به توضیح  یکی از اصلی ترین اجزای کلام یعنی ضمیر و انواع آن پرداخته است.

ضمیر کلمه‌ای دستوری یا گرامری است که جانشین یک اسم یا عبارت اسمی می‌شود.  هدف از به کار بردن ضمیر جلوگیری از تکرار اسم است.

Ali is seven years old. He goes to school.

همانطور که در مثال می بینید Ali  اسم می باشد و برای جلوگیری از تکرار اسم در جمله دوم کلمه he  به کار برده شده است.  در زبان انگلیسی به این کلمه “ضمیر  (pronoun) ”  گفته می شود. 

انواع ضمیر

 ضمیرها انواع مختلفی دارند که مهمترین آنها عبارتند از: ضمیر فاعلی، مفعولی، ملکی، انعکاسی، اشاره‌ای، نامعین، نسبی و سؤالی که از این میان ضمیر فاعلی، مفعولی،ملکی و انعکاسی جزو ضمایر شخصی به حساب می‌آیند.

ضمایر فاعلی

 این نوع ضمایر همانطور که از اسم آنها مشخص است به جای فاعل می آیند. ضمایر فاعلی  به صورت مفرد جمع, مذکر, مونث یا خنثی می باشد.

ضمایر شخصی در انگلیسی به اول شخص، دوم شخص و سوم شخص تقسیم می‌شوند:

  • اول شخص  I , We  :
  • دوم شخص You :
  • سوم شخص: She, He , It , They

همه ضمیرهای فاعلی  در اول جمله می آیند  به استثناء it  در مورد انسان به کار گرفته می‌شوند.    They هم می‌تواند به انسان و هم به اشیاء اشاره کند. ضمیر  “ I “همیشه بصورت بزرگ  در جمله نوشته می‌شود، حتی اگر در وسط یک جمله بکار گرفته شود.نکته مهم دیگر درباره ضمایر فاعلی  تفاوت در ضمایر سوم شخصی مفرد دیده می‎شود که برای سه جنسیت مذکر، مونث و خنثی یک ضمیر متفاوت داریم.

ضمایر مفعولی

در زبان انگلیسی به دلیل تکرار نشدن اسم در جایگاه مفعول از ضمایر مفعولی استفاده می شود. مفعول کسی هست که کار روی آن انجام می شود.

ضمایر مفعولی می توانند علاوه بر جایگاه مفعول بعد از یک فعل یا حرف اضافه هم قرار بگیرند.

برای مثال :

Our teacher was proud of us.

Give me your phone number, Please.

ضمایر ملکی

یکی دیگر از ضمایر مهم در انگلیسی ضمایر ملکی می باشند که مالکیت چیزی به کسی را در جمله نشان می دهد. به یاد داشته باشید که ضمایر ملکی جانشین صفت ملکی + اسم می شود.

This is my book.

This is mine. (mine refers to my book)

 در مثال بالا بجای کلمات my book  ضمیر mine  جایگزین شده است که ضمیر ملکیی نامیده می شود.

تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی :

به یاد داشته باشید که  در زبان انگلیسی ضمایر ملکی با صفات ملکی در جمله جایگاه متفاوتی دارند. بدین صورت که برای جلوگیری از تکرار اسم و جایگزینی آن از ضمایر ملکی استفاده می شود و جانشین صفت ملکی + اسم می شود. در حالیکه صفت ملکی همیشه قبل از یک اسم می آیند که به مالکیت شخص یا چیز دلالت می کند. به  مثال های زیر دقت کنید:

This is my bag.              این کیف من است.

This book is mine.     این کیف مال من است

در جمله اول my  قبل از کیف آمده است و my  نقش صفت ملکی را در این جمله دارد. اما در جمله دوم کلمه mine  به تنهایی به عنوان مفعول قرار گرفته است که اشاره به کیف من دارد از این جهت که ضمایر ملکی بدون اسم در جمله نقش دارند را ضمیر ملکی می نامیم.

ضمایر انعکاسی

 این نوع ضمیر زمانی استفاده می شود که فاعل و مفعول جمله یکی باشد. به یاد داشته باشید که  ضمایر انعکاسی جانشین مفعول هستند.

این ضمایر در حالت مفرد پسوند ” self  ”  می آید و در حالت جمع به ” selves ”  ختم می شوند.

She sent herself a copy of the email.

The teachers blamed themselves for the horrible mistake.

ضمایر انعکاسی زمانیکه تاکید بر روی اسم یا عبارت اسمی  جمله باشد می تواند بلافاصله بعد از فاعل قرارر گیرد که به عنوان  ضمایر تاکیدی  در انگلیسی نامبرده می شوند.

She herself spoke to me.

ضمایر موصولی یا ضمایر نسبی

همانطور که از اسم آن مشخص است رابطه یک اسم با موضوعی خاص را نشان می دهد و درباره آن اسم توضیح می دهد.

از ضمایر نسبی Who و Whom به ترتیب به عنوان فاعل و مفعول استفاده می‌کنیم. علاوه بر این Who برای اشاره به اشخاص، Which برای اشاره به اشیا و That برای اشاره به اشیا و اشخاص است. وقتی اطلاعاتی که قرار است ارائه بشوند از اهمیت خاصی برخوردارند بهتر از That به جای Which استفاده بشود.

The girl who has red dress, is my friend.

The school that I went to is in the center of the city

Did you receive the parcel which came today?

ضمایر اشاره

این ضمایر به اشیاء اشاره می کنند. ضمایراشاره بر دور و نزدیک بودن اشیاء به صورت مفر د و جمع در جمله تقسیم بندی می شوند. به جمله زیر دقت کنید :

This is my book. این کتاب من است.

کلمه This  اشاره به کتابی دارد که هم مفرد و هم نزدیک است . برای جمع بستن “ کتاب های نزدیک ” از These  استفاده می شود .

These are my books.  این ها کتاب های من هستند.

در این جمله از عبارت These  برای اشاره به جمع نزدیک استفاده شده است.

کلمه That  برای مکان مفرد  شی دور استفاده می شود.برای  مثال:

That is my book.

کلمه Those   به جمع دور دلالت می کند. برای مثال:

Those are my books.

ضمایر نامعین

یکی دیگر از ضمایر های انگلیسی ضمایر نا معین هستند که اشاره به شخص ، شی یا مکان دارد که برای مخاطب خواننده یا شنونده مشخص نیست. به  مثال زیر توجه کنید :

Somebody called you.

کسی با تو تماس گرفت.

در مثال بالا کلمه somebody  مشخص نیست که چه کسی است.

ضمایر نامعین می توانند به دو صورت مفرد و جمع در جمله ظاهر شوند. برخی دیگر از ضمایر

نا معین در ذیل آمده است:

Any, Anybody, Anything, Anyone, All, Each, Both, Either, Everything, Everyone, Everybody, Whatever, Whoever, Several, Much Many, More, Some, Someone, Something, Nothing, No one, Nobody, Another, Others, None

ضمایر در یک نگاه

Demonstrative

pronouns

relative

pronouns

Reflexive pronouns Possessive pronouns Objective pronouns Subjective pronouns
This Who myself Mine Me I
That Whose Yourself Yours You You
These Whom Himself His Him He
Those What Herself Hers Her She
Which Itself Its It It
That Ourselves Ours Us We
themselves Theirs them they

مقالات و آموزش‌ها