آموزشگاه زبان میرراستگو

انواع افعال گذشته در زبان انگلیسی

انواع افعال گذشته در زبان انگلیسی

فعل در زبان انگلیسی واژه‌ای است که یا نشان‌دهنده حالت و چگونگی وقوع عمل می‌باشد که به آنها افعال حالت یا State Verbs گفته می‌شود و یا عملی را که فاعل انجام می‌دهد، روایت می‌کند که به آنها افعال کُنشی یا Action Verbs گفته می‌شود.

 زمان نیز شکلی از فعل می‌باشد که عمل یا حالتی را در زمان نشان می‌دهد. در آموزش زبان انگلیسی می‌توان به سه زمان اصلی اشاره کرد که عبارتند از : زمان حال، زمان گذشته و زمان آینده.

هر زمان نیز به نوبه خود از چهار حالت برخوردار می‌باشد که عبارتند از: ساده، استمراری، کامل و کامل‌استمراری.

در اینجا به زمان گذشته می‌پردازیم و انواع افعال گذشته در زبان انگلیسی را بررسی می‌کنیم.

آموزشگاه زبان در غرب تهران  – آموزشگاه زبان کودکان غرب تهراندوره های فشرده آیلتس

زمان گذشته ساده (Simple Past)

در زبان انگلیسی از زمان گذشته ساده (Simple Past) معمولاً برای بیان وقایعی استفاده می‌شود که یک یا چند بار در گذشته اتفاق افتاده است. همچنین این زمان کاربردهای دیگری نیز دارد.

کاربردهای گذشته ساده

  1.  از زمان گذشته ساده درباره اتفاقی که یک بار در گذشته روی داده و تمام شده است استفاده می‌شود، به عنوان مثال:

I went to Shiraz last summer.

من تابستان سال گذشته به شیراز رفتم.

  1. از زمان گذشته ساده درباره اتفاق‌هایی استفاده می‌شود که بارها و بارها در زمان گذشته تکرار شده است و تبدیل به یک رویداد همه‌روزه و همیشگی شده بود ولی حالا دیگر چنین نیست. توجه داشته باشید که معمولاً برای نشان دادن این کاربرد از قیدهای تکرار استفاده می‌شود که always, sometimes, often, never از آن جمله است. به عنوان مثال چندین جمله با این کاربرد از زمان گذشته ساده در ادامه ذکر می‌شود:

When I was a child I walked to school every day.

وقتی بچه بودم، هر روز پیاده به مدرسه می‌رفتم

  1. در مورد کاری که در زمان گذشته به طور موقت، و نه همیشگی در جریان بوده است، در ادامه چند مثال در این رابطه ذکر شده است:

He lived abroad for 5 years.

او پنج سال خارج از کشور زندگی کرد.

ساختار گذشته ساده

زمان گذشته ساده یکی از ساده‌ترین قسمت‌های دستور زبان انگلیسی است ولی تفاوت املایی افعال بی‌قاعده باعث شده است کمی سخت به نظر برسد. اگر بخواهیم افعال باقاعده را در زمان گذشته ساده بیان کنیم فقط کافی است که به انتهای آنها یک d یا ed اضافه کنیم، افعال باقاعده یکی از بی‌دردسرترین بخش‌های گرامر زبان انگلیسی هستند، اما اگر بخواهیم افعال بی‌قاعده را در این زمان بیان کنیم، باید شکل گذشته آنها را در جمله بیاوریم و همین امر تا حدودی موجب پیچیدگی آن می‌شود، چرا که باید شکل بی‌قاعده افعال را حفظ کنیم و دستور خاصی برای آنها وجود ندارد.

به عنوان مثال در جمله زیر از فعل باقاعده برای بیان گذشته ساده استفاده شده است:

We passed a stressful day.

روز پُراضطرابی را پشت‌سر گذاشتیم

ولی در این جمله فعل بکاررفته، از نوع فعل بی‌قاعده می‌باشد:

They went to Tehran last week.

آنها هفته قبل به تهران رفتند.

سوالی کردن

از فعل کمکی did برای سوالی کردن جملات گذشته ساده استفاده می‌کنیم و برای سوالی کردن با واژه‌های پرسشی همچون where، when، what و غیره نیز از همین فعل کمکی بهره می‌بریم. در مورد سوالات yes/no، باید Did را در اول جمله بیاوریم و در مورد سوالات Wh، ابتدا جمله خبری را با فعل کمکی did به سوالی تبدیل می‌کنیم و سپس بخشی از جمله را که می‌خواهیم در مورد آن سوال کنیم حذف کرده و واژه پرسشی را در ابتدای جمله قرار می‌دهیم:

Did you meet him yesterday?

دیروز او را ملاقات کردی؟

When did she go to shopping?

او کی برای خرید رفت؟

منفی کردن

برای منفی کردن زمان گذشته ساده از فعل کمکی did بعلاوه منفی‌کننده not استفاده می‌کنیم و آن را قبل از فعل اصلی می‌آوریم:

I did not go to school two days ago.

دو روز قبل، من مدرسه نرفتم

زمان گذشته استمراری (Past Continuous)

در زبان انگلیسی، از این زمان برای بیان آن دسته از کارهایی استفاده می‌شود که در گذشته اتفاق افتاده، و مدتی ادامه داشته است ولی حدود زمانی آنها بطور دقیق مشخص نیست یا اهمیت چندانی ندارد. در ادامه بطور کامل به کاربرد این زمان می‌پردازیم:

کاربردهای گذشته استمراری

  1. از این زمان برای صحبت کردن در مورد چیزی استفاده می‌شود که قبل و بعد از زمان خاصی در حال انجام‌شدن بوده است و بیشتر در ابتدای داستان تعریف کردن به کار می‌رود، به مثالی که در ادامه آمده است توجه کنید:

The children were playing when I got home.

وقتی به خانه رسیدم بچه‌ها داشتند بازی می‌کردند.

It was seven o’clock, when I was reading a book.

ساعت هفت بود ، من داشتم کتاب می‌خواندم.

  1. این زمان برای صحبت کردن در مورد کاری استفاده دارد که آن را موقتی می‌دانستیم و برای مدتی ادامه داشت، به عنوان مثال:

Everyone was laughing.

همه داشتند می‌خندیدند.

  1. برای صحبت کردن در مورد کارهایی که بارها و بارها تکرار می‌شدند ولی دیگر تکرار نمی‌شوند از این زمان استفاده می‌کنیم و قیدهای تکرار نیز کاربرد دارد:

We were always quarreling.

ما همیشه باهم دعوا می‌کردیم.

  1. کاربرد دیگر زمان گذشته استمراری، برای صحبت کردن در مورد چیزی است که تغییر می‌کند، رشد می‌کند یا بهتر می‌شود، برای مثال به جمله زیر توجه کنید:

The country was developing quickly.

کشور داشت به سرعت توسعه پیدا می‌کرد.

ساختار زمان گذشته استمراری

این زمان از حال گذشته فعل be بصورت was یا were همراه با مصدر ingدار فعل بدست می‌آید.

سوالی کردن

برای سوالی کردن جملات گذشته استمراری، اگر نوع سوالات از جملات پرسشی بله/خیر باشد باید جای فعل be را با فاعل عوض کنیم یا اگر بخواهیم با کلمات پرسشی Wh سوال کنیم ابتدا جمله خبری را به پرسشی تبدیل می‌کنیم بعد قسمتی از جمله را که می‌خواهیم درباره آن سوال کنیم حذف می‌کنیم و کلمه پرسشی مربوطه را در ابتدای جمله می‌آوریم.

Was he speaking?

آیا او داشت حرف می‌زد؟

منفی کردن

برای منفی کردن این جملات، باید بعد از فعل be و قبل از بخش ing، فعل not را بیاوریم.

I was not playing.

من بازی نمی‌کردم.

زمان گذشته کامل (Past Participate)

زمان گذشته کامل به این‌صورت ساخته می‌شود: شکل گذشته فعل have + شکل سوم فعل. زمان گذشته کامل برای تمام شخص‌ها یک حالت بیشتر ندارد، با اضافه کردن ed به انتهای اکثر افعال می‌توان شکل سوم آن را ساخت.

کاربردهای گذشته کامل

  1. برای صحبت کردن در مورد اتفاقی که در گذشته شروع شده و تا زمان مشخصی در گذشته ادامه داشته است:

My father didn’t like to move. He lived in Tabriz all his life.

پدرم اصلا دوست نداشت نقل‌مکان کند، او تمام عمرش را در تبریز زندگی کرد.

  1. برای صحبت کردن در مورد اتفاقی که در گذشته بارها و بارها انجام می‌شد و امکان داشت باز هم ادامه پیدا کرده باشد:

She had written four books and she was working on another one.

او چهار کتاب نوشته بود و داشت روی یک کتاب دیگر کار می‌کرد.

سوالی کردن

برای سوالی کردن این زمان فقط کافی است جای فاعل و فعل کمکی را باهم عوض کنیم.

منفی کردن

برای منفی کردن، بعد از فعل کمکی (had) و قبل از فعل اصلی، not قرار می‌دهیم

زمان گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous)

برای ساختن این زمان از had و شکل سوم be یعنی been و حالت ing فعل اصلی استفاده می‌کنیم.

کاربرد گذشته کامل استمراری

برای بیان کردن عملی بکار می‌رود که در گذشته تا مدت زمانی ادامه داشته و در گذشته تمام شده است. تاکید این زمان روی فرآیند و ادامه‌دار بودن عمل است:

He had practicing for a very long time in order to play the game so well.

او مدت بسیار طولانی داشته تمرین می‌کرده تا بتواند به خوبی بازی کند.

سوالی کردن

برای سوالی کردن باید جای فعل کمکی had و فاعل را عوض کنیم.

Had you been crying?

تو گریه کرده بودی؟

منفی کردن

به این منظور باید بعد از فعل کمکی had، واژه not را قرار بدهیم.

I had not been speaking.

من صحبت نکرده بودم.

مقالات و آموزش‌ها

زبان انگلیسی به عنوان یکی از زبانهای شناخته شده در جهان به عنوان زبان بین المللی و مشترک ملل می باشد از این رو افراد…

افعال حال ساده انگلیسی (Simple Present Tense) همانطور که می‌دانید فعل در زبان انگلیسی واژه‌ای است که یا نشان‌دهنده حالت و چگونگی وقوع عمل می‌باشد…

فعل در زبان انگلیسی واژه‌ای است که یا نشان‌دهنده حالت و چگونگی وقوع عمل می‌باشد که به آنها افعال حالت یا State Verbs گفته می‌شود و یا عملی…